Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Glottodydaktyka

Jest to metoda przygotowująca już bardzo małe dzieci do nauki czytania i pisania i dająca niespotykane efekty w stosunku do tradycyjnych metod. Pracując z dzieckiem metodą "glottodydaktyczną", już od przedszkola można zapewnić mu osiągniecie sukcesu w szkole i karierze pozaszkolnej, która w najwyższym stopniu zależy od wyników w nauce czytania i pisania. Nauka czytania i pisania oparta na tej metodzie ma na celu wykształcenie wszystkich funkcji będących niezbędnymi w tym złożonym procesie. Glottodydaktyka, czyli wychowanie językowe, nastawione jest na indywidualny tryb nauczania, zgodnie z możliwościami dziecka. Zakłada się tutaj holistyczne, tj. całościowe spojrzenie na dziecko.

 

„Dziecięca matematyka"

W świat matematyki wprowadzamy dzieci m.in. poprzez zastosowanie metody „Dziecięca matematyka" . Polega ona na wspomaganiu rozwoju umysłowego dzieci wraz z edukacją matematyczną. Metoda ta została stworzona na bazie wieloletniej pracy z dziećmi z niepowodzeniami szkolnymi. Służy ona rozwojowi zdolności matematycznych i stanowi pomoc w pierwszych trudnościach przejawianych w tym zakresie.

 

Metoda Ruchu Rozwijającego

Zajęcia metodą Ruchu Rozwijającego maja na celu usprawnienie ruchowe dzieci, rozwijanie świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej. Pozwalają na kształtowanie umiejętności nawiązywania kontaktu i współpracy z innymi ludźmi. Znakomicie stymulują rozwijanie poczucia własnej wartości w atmosferze zaufania i bezpieczeństwa.

 

Metoda Dobrego Startu

Jej zadaniem jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, spostrzeżeniowych (wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych i motorycznych) oraz współdziałanie między tymi funkcjami, czyli integracja percepcyjno – motoryczna. Celem metody jest równoczesne usprawnianie czynności analizatorów, kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, usprawnianie percepcji, uwagi, pamięci, wyobraźni słuchowej i wzrokowej, motoryki i koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej. Metoda ta kształci również zdolność rozumienia i posługiwania się symbolami abstrakcyjnymi, co ma znaczenie w nauce pisania, czytania i liczenia, uczy współdziałania i nawiązywania kontaktów społecznych dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi i zaburzonym przystosowaniem społecznym. Metoda może być wykorzystywana jako forma pracy dydaktycznej z dziećmi o prawidłowym rozwoju – w celu stymulowania go, a także, jako forma pracy z osobami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

 

Metoda malowania 10-cioma palcami

Metoda stawia dziecku minimalne wymagania pozwalając jednocześnie na pełne wypowiadanie się za pomocą malowania. Celem tej metody jest przede wszystkim rozwijanie umiejętności manualnych, uzewnętrznienie emocji, stymulacja rozwoju psychoruchowego.

 

Edukacja przez ruch

System form i metod kształcenia oraz terapii, który wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch organizmu. Człowiek rusza się, a więc przez ruch uaktywnia zmysły, dzięki którym poznaje otaczający go świat. Metoda „Edukacji przez ruch" to zbiór wielu ćwiczeń, usprawniających poszczególne funkcje organizmu. Ćwiczenia i zabawy tego systemu bazują na ruchu, angażując zintegrowane ruchy różnych części ciała prowadzą do powstania pracy plastycznej. W systemie dzieci poruszają się tak, jak proponuje ich organizm. Formami tego ruchu może być klaskanie, wyrzucanie rąk, wahanie, kołysanie się w ławce, wstawanie, siadanie, krzyżowanie nóg pod stołem, rąk na ławce, stukanie palcami, kreślenie palcami po blacie różnorodnych wzorów, wędrówka palcami po kartce, zaciskanie pięści, wyrzut pięści lub dłoni w górę lub w dół, skoki, obroty, a wszystko spontanicznie i zgodnie z potrzebą ruszania się w mniejszej lub większej przestrzeni. Obserwacja tego ruchu przez nauczyciela staje się źródłem wielu ważnych informacji o samych dzieciach: kto z grupy jest dzieckiem kinestetycznym, kto radzi sobie z koordynacją, a kto wymaga wsparcia w tym względzie? Proponowane ćwiczenia uwzględniają możliwości motoryki dziecka oraz fizjologiczny ruch organizmu (zróżnicowanie ćwiczeń dla różnych grup wiekowych), a także rozwój społeczny dzieci (wspólnie z kolegami wykonywanie prac plastycznych). Istotnym elementem tej metody jest wykorzystanie origami oraz innych form plastycznych.

Poprzez pracę tą metodą dziecko:

    • usprawnia motorykę małą poprzez kreślenie znaków grafomotorycznych
    • zdobywa umiejętność składania papieru wg zasad origami
    • wzbogaca swój słownik oraz nabywa umiejętności wypowiadania się
    • rozwija umiejętności współpracy w grupie
    • odreagowuje stresy i niepowodzenia
    • zwiększa poczucie własnej wartości
    • będzie miało okazję przeżyć sukces

       

Metoda Dennisona - „Gimnastyka mózgu"

Metoda ta ma na celu zintegrowanie pracy mózgu. Zdaniem twórcy, wiele problemów intelektualnych i emocjonalnych w życiu człowieka wynika ze złego współdziałania obu półkul mózgowych i z braku integracji między nimi. Aby człowiek miał pełny obraz otaczającego go świata niezbędna jest integracja prawej i lewej półkuli mózgowej, bo mózg jest narządem symetrycznym, a każda półkula ma inne zadania. Brak równowagi między pracą obu półkul mózgowych prowadzi do powstawania różnego rodzaju zakłóceń. Dziecko może mieć problemy np.: w nauce czytania i pisania, z koncentracją uwagi, wyrażaniem własnych emocji. Powstałe zaburzenia („blokady") można zlikwidować właśnie poprzez ruch. Proponuje on ćwiczenia bardzo łatwe i bezpieczne, które wykonywane pod kierunkiem terapeuty prowadzą do integracji obu półkul mózgu, czego efektem może być np.: płynne czytanie lub poprawa koncentracji uwagi dziecka na własnych ruchach i działaniu.